به نقل از: پیام فدایی ، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران

شماره 250 ، اردیبهشت ماه 1399

توضیح پیام فدائی: این نوشته لنین قبلا در پیام فدائی 143 به تاریخ اردیبهشت 1390 درج شده است.

حزب کارگری سوسیال دموکرات روسیه

کارگران جهان متحد شوید

"اول ماه مه"

رفقای کارگر! جشن عظیم تمامی کارگران جهان نزدیک میشود. آن ها بیداری شان را نسبت به روشنایی و آگاهی اجتماعی شان را در یک اتحاد برابرانه برای مبارزه علیه هرگونه ظلم و ستم، علیه هرگونه استبداد و علیه هرگونه استثمار، برای یک نظام سوسیالیستی در جامعه، در اول ماه مه جشن میگیرند. همۀ آن هایی که کار میکنند و شکم اعیان و اشراف را با کارشان پر میکنند، آن هایی که زندگانی شان را کمرشکنانه برای مزدی ناچیز صرف میکنند، آن هایی که هرگز ثمرۀ کارشان را نچشیده اند، آن هایی که مانند حیوانات مزاحم در میان تجملات و درخشندگی های تمدن ما زندگی میکنند ، مشتهای خود را در راه پیکار برای رهایی و سعادت کارگران گره کرده اند. نابود باد دشمنی ها و کینه توزی ها مابین کارگران ملیت های مختلف و اعتقادات مختلف. این کینه توزی ها فقط میتواند در خدمت غارتگران و زورگویان، آن هایی که زندگی شان بر اساس جهل و تفرقه در میان صفوف پرولتاریا مقدور است، قرار گیرد. مسیحیان و یهودیان، ارامنه و تاتارها، لهستانی ها و روس ها، فنلاندی ها و سوئدی ها، آلمانی ها و لیتوانی ها همه و همه در زیر یک پرچم واحد سوسیالیسم جمع شده اند. تمام کارگران برادرند و اتحاد مستحکم آن ها تضمین کنندۀ رهایی و سعادت کارگران و تمام انسان های زحمتکش میباشد. در اول ماه مه، این اتحاد کارگران تمام کشورها و سوسیال دموکراسی بین الملل نیروهای خود را بررسی نموده و تمام قدرت خود را در راه پیکاری خستگی ناپذیر و مصممانه برای آزادی، تساوی و برادری بسیج مینمایند.

رفقا! در روسیه، ما در آغاز یک حادثه بسیار مهم قرار گرفته ایم. ما درگیر آخرین پیکار سخت علیه دولت تزاریست مستبد میباشیم، ما میبایست این جنگ را به نتیجۀ پیروزمندانه اش برسانیم. ببینید این دولت بیرحمان و ستمگران، مزدوران درباری و مفتخواران سرمایه، چه مصیبتی به سر مردم تمام روسیه آورده اند. دولت تزاری مردم روسیه را به یک جنگ دیوانه وار علیه ژاپن کشانده است. زندگی صدها هزار جوان را از مردم جدا کرده و در خاور دور به هلاکت رسانده اند. مصیبت این جنگ بحدی است که زبان قدرت بیان آن را ندارد. و اما این جنگ برای چیست؟ برای منچوری که دولت غارتگر تزاری از چین تصرف کرده است. خوف روس ها ریخته میشود، کشور به نابودی کشانده میشود برای این که سرزمین های خارجی به یغما برده شود. زندگی برای کارگران و دهقانان هرچه سخت تر و سخت تر میشود، سرمایه داران و مقامات رسمی حلقۀ اسارت بر گردن آنان را هرچه محکمتر میکنند و همزمان دولت تزاری مردم را برای چپاول سرزمین های خارجی به آن جا سرازیر کرده است. ژنرال های قلابی و مقامات مزدور دولت تزاری باعث گردیده اند که قشون روسیه به نابودی کشانده شود. صدها و هزارها میلیون از ثروت ملت را بر باد داده اند، و یک ارتش را کاملا از دست داده اند. اما جنگ هنوز ادامه دارد و هنوز فداکاری های بیشتری میطلبد. مردم به نابودی کشانده شده اند، صنایع و بازرگانی تقریبا از کار ایستاده اند و خطر گرسنگی و وبا قریب الوقوع است، اما دولت استبدادی با جنون کور کننده ای راه گذشته را میپیماید، و حاضر است که تمام روسیه را به نابودی بکشاند اما یک مشت خودکامه و خونخوار را نجات دهد. وی جنگ دیگری را به همراه جنگ علیه ژاپن آغاز کرده است، جنگ علیه تمامی خلق های روسیه.

پیش از این، روسیه هرگز یک چنین بیداری از خواب غفلت، و رهایی از ظلم و ستم بردگی، آن گونه که امروز تجربه میکند به خود ندیده است. تمام طبقات جامعه از کارگران و دهقانان گرفته تا زمین داران و سرمایه داران همگی در غلیان میباشند، و صدای اعتراض در همه جا بگوش میرسد. در سن پترزبورگ و قفقاز، در لهستان و سیبری همه جا مردم خواهان خاتمه دادن بجنگ میباشند، آن ها خواهان برقرار کردن حاکمیت خلق و احضار مجلس نمایندگان تمامی شهروندان (بدون استثناء)، در یک مجلس مؤسسان برای بنیانگذاری دولت خلق و برای نجات ملت از ورطه ای که دولت تزاری ای شان را بدان میکشاند، میباشند. کارگران سن پترزبورگ، با نیروی دویست هزار نفری در روز یکشنبه نهم ژانویه همراه کشیش گورجی گاپون به پیش تزار میروند، تا این خواست های مردم را به گوش او برسانند، تزار کارگران را به مثابه دشمن میپذیرد او هزاران کارگر غیر مسلح را در خیابان های سن پترزبورگ میکشد. امروز پیکار در سراسر روسیه جاریست. کارگران در اعتصابند و خواستار زندگی بهتر میباشند. در ریگا و در لهستان، در ولگاو در جنوب خون جاریست. در همه جا دهقانان بپاخاسته اند مبارزه برای رهایی به مبارزۀ تمام خلق ها تبدیل شده است.

دولت تزاری دیوانه شده است. میخواهد پول قرض کند تا جنگ را ادامه دهد. اما دیگر کسی به او اعتماد ندارد، که به او قرض دهد. قول میدهد که مجلس نمایندگان را برقرار کند، اما هیچ تغییری صورت نگرفته است. مجازات ها تمام نشدنی است. قانون شکنی های مقامات مسئول مانند گذشته ادامه دارد. هیچگونه جلسات عمومی آزاد و یا روزنامه های آزاد مردمی وجود ندارد. درهای زندان هایی که رزمندگان آرمان طبقه کارگر در آن میپوسند هنوز باز نگردیده اند. دولت تزاری سعی میکند که مردم را علیه همدیگر بشوراند. بوسیلۀ دامن زدن کینه توزی علیه ارامنه در میان تاتارها، در باکو یک قتل عام وسیع به راه انداخته است. و هم اکنون در تدارک قتل عام دیگریست که هدفش یهودیان میباشند و سعی دارد کینه توزی علیه آنها را در میان مردم ناآگاه دامن بزند.

رفقای کارگر! ما دیگر نمیتوانیم چنین جنایاتی علیه مردم روسیه را تحمل کنیم. ما بپا میخیزیم و از آزادی دفاع میکنیم. ما علیه همۀ آن هایی که میخواهند مبارزه علیه دشمن واقعی را به کج راه بکشانند مقابله به مثل خواهیم کرد. ما مسلح خواهیم شد و دولت تزاری را سرنگون خواهیم کرد و آزادی برای تمام خلق ها را بدست خواهیم آورد. کارگران و دهقانان! مسلح شوید جلسات مخفیانه برپا کنید، دسته های مسلح ایجاد کنید خود را با هرگونه اسلحه ای که میتوانید بدست آورید مسلح کنید.

مردانی را که بدانها اعتماد دارید برای مشورت با حزب کارگری سوسیال دموکرات برگزینید. بگذار که اول ماه مه امسال برای ما جشن قیام خلق باشد. تدارک ببینید و در انتظار دستور حملۀ تعیین کننده علیه ستمگران باشید. مرگ بر دولت تزاری. ما آن را سرنگون خواهیم نمود و دولت موقت انقلابی برپا خواهیم کرد که مجلس مؤسسان مردم را احضار کند و نمایندگان مردم را با رأی مستقیم، مخفی و مساوی انتخاب کند، تمام رزمندگان آزادی را از زندانها رها سازد و یا از تبعید برگرداند. بگذار جلسات عمومی مردمی آزادانه برپا گردد، و روزنامه های مردمی بدون کنترل مأموران جهنمی انتشار یابد. بگذار تمام خلق ها مسلح شوند و یک تفنگ در دست هر کارگر باشد، تا مردم بتوانند سرنوشت خود را خود تعیین کنند و نه یک مشت چپاولگر و ستمگر. بگذار در روستاها کمیته های آزاد دهقانی برپا شود تا قدرت زمین داران فئودال را سرنگون کند، تا مردم را از ستم مقامات منفور رها سازد تا زمین هایی که بزور از دهقانان گرفته شده است به آنان بازگرداند.

این ها مسائلی هستند که سوسیال دموکرات ها خواستار آنند و شما را برای رسیدن به آن ها به پیکار دعوت میکنند. اسلحه در دست برای رهایی کامل، برای جمهوری دموکراتیک، برای 8 ساعت کار در روز، برای کمیته های دهقانی. بنابراین خود را برای جنگ عظیم آماده کنید. رفقای کارگر، کارتان را در تمام کارخانه ها و فابریک ها در روز اول ماه مه تعطیل کنید، و بنابر توصیه کمیته های حزب کارگری سوسیال دموکرات اسلحه بردارید. زنگ ساعت قیام هنوز زده نشده است. اما زیاد دور نیست. هم اکنون کارگران جهان در حالی که نفس در سینه های شان محبوس است به پرولتاریای قهرمان روسیه چشم دوخته اند که فداکاری های بیشماری در راه آرمان رهایی از خود نشان داده اند.

کارگران سن پترزبورگ در روز مشهور نهم ژانویه اعلام کردند: "یا مرگ یا رهایی". کارگران سراسر روسیه این شعار را به شعار جنگ تبدیل می کنند. ما از دادن هرگونه قربانی دریغ نمی کنیم: ما از طریق قیام آزادی بدست می آوریم و از طریق آزادی سوسیالیسم.

زنده باد روز اول ماه مه!

زنده باد سوسیال دموکراسی انقلابی بین المللی!

زنده باد رهایی کارگران و دهقانان!

برقرار باد جمهوری دموکراتیک!

مرگ بر استبداد تزاری!

دفتر کمیته های اکثریت هیئت تحریه "وپریود"

قبل از تاریخ 12 (25) آوریل 1905 نگاشته شده است.

در سال 1905 به عنوان اعلامیه جداگانه ای انتشار یافت